Houten, 28 oktober 2001 - Met de rubriek Typical Heynekamp proberen we typische Heynekamp eigenschappen boven tafel te krijgen en te doorgronden. Tijdens de eerste inventarisatie-ronde is daar een lange lijst met eigenschappen uitgekomen. Echter: wat zit erachter? 
Heynekampen en partners geven per thema hun mening op het prikbord en dat wordt weer samengevat door de redactie van de Heynekrant. Het eerste thema was “vieze luchtjes”.

Toen de lijst van Typical Heynekamp werd samengesteld werd de eigenschap “vieze luchtjes verspreiden” als één van de eerste eigenschappen genoemd. Iedereen, partners én Heynekampen, waren het erover eens. Maar wat is nou precies een vies luchtje, oftewel een wind? Van Dale zegt over “de wind” (m.):
1 voelbare horizontale luchtstroming in de dampkring 
2 hoeveelheid ontsnappende darmgassen => scheet, knetter, veest
3 kunstmatige luchtstroom

Bij de Heynekampen lijkt het vooral om de tweede omschrijving te gaan (hoeveelheid ontsnappende darmgassen), hoewel de derde er vaak een gevolg van is (kunstmatige luchtstroom). Uiteindelijk kan het zelfs tot de eerste omschrijving leiden (voelbare horizontale luchtstroming in de dampkring), maar dat gebeurt gelukkig slechts incidenteel.

Van Dale noemt "knetter" als alternatief voor "wind", maar voor de Heynekampen gaat dat vaak niet op. Hoewel er Heynekampen zijn die regelmatig knetteren, zijn ze doorgaans erg stil. Die eigenschap wordt soms zelfs strategisch gebruikt. Eddie schrijft: “Mijn Heynekamp heeft de typische gewoonte om een enorme stinkwind te laten (zonder geluid) op het moment dat ik een windje laat zonder geur (maar met geluid). Dan krijg ik de schuld van haar lucht! Onze kinders combineren beide werkwijzen, hetgeen neerkomt op een stinkende herrie-wind.” Akke geeft toe dat ze geruisloze windjes laat. “Al mij energie gaat inderdaad in het aroma zitten, dus wel een lucht maar geen aanstootgevende geluiden. Eddie daarentegen heeft de gewoonte om 's ochtends met een hoop kabaal te ontluchten. Wat soms staande golven in het waterbed oplevert. Maar een wind laat je voor de stank en niet voor de herrie.” Zo te horen is deze eigenschap bij de Koornneefs nog regelmatig onderwerp van discussie. Elco herkent die stille windjes. “Je hebt geen enkel bewijs. Het draait altijd uit op een welles-nietes spelletje.”

Stille windjes maken het voor partners ook gevaarlijker. Tineke waarschuwt: “Als een Heynekamp opeens quasi nonchalant 10 meter verderop gaat staan, is het oppassen geblazen (neus dicht).”
Niet alle Heynekampen gaan er overigens zo subtiel mee om – de meeste komen er gewoon voor uit. Hans schrijft: “Ach, je eigen lucht, daar gaat toch niets boven. Zo sovand even het bed op warmen, en vervolgens het aroma van uien, eieren, kool of iets dergelijks. Je zwijmelt zo in slaap (lees: coma).”
Ook Akke schaamt zich nergens voor, er klinkt zelf verontwaardigheid als ze schrijft: “Stank voor dank! Heb je er wel eens aan gedacht hoe beleefd wij Heijnekamoen zijn? We bedanken er aardig op los! En met heel onze ziel erin als het ware.” Dat is het dus. Een natuurlijk wijze om te bedanken.

Hoe ga je ermee om?
Het is dus een eer om met een Heynekamp windje te worden geconfronteerd. Maar hoe ga je daar als partner dan mee om? Negeren lijkt de beste tactiek, dat geeft de minste problemen. Elco probeerde er in het begin nog wel eens iets van te zeggen, maar merkte dat zijn Heynekamp dan vaak erg verontwaardigd reageerde. “Daar kan ik toch niks aan doen? Zoiets kan je niet tegenhouden! Dat is niet natuurlijk!”.
Nog beter is natuurlijk een gebrekkig reukorgaan, maar dat heb je als partner niet in de hand. Tineke is zo’n gelukkige partner. “Een ideaal gebrek om met een Heynekamp samen te leven.”

Relevante links:
- Fartcontest.com
- Kakjargon
- Scheten en winden
- Shit Happens: ontlasting

Genoeg vieze praatjes.
In de volgende editie van Typical Heynekamp een wat serieuzere eigenschap: "enthousiast aan iets beginnen en het vervolgens niet afmaken". Geef je reactie op deze eigenschap op het Prikbord.

Terug naar Typical Heynekamp